Vrijdag 27 augustus: Er heerst al een gezonde spanning in het Italiaanse dorp Bormio. Er zijn al diverse mensen en teams gesignaleerd op het dorpsplein (Piazza Cavour) en rondom het dorpje fietsen en wandelen enkele deelnemers, de eerste kilometers van de tocht verkennend. Rond het middaguur verzamelen de eerste deelnemers en teams zich in de tuin van Hotel Nevada wat al jaren de thuisbasis is van Stelvio for Life. Eddie en zijn team hebben gezorgd voor een prachtige aankleding, de muziek schalt door de boxen en mensen vragen elkaar tips voor de tocht van morgen. De zon schijnt en de tuin loopt vol.
Wel 300 mensen staan bij elkaar als Hans iedereen welkom heet en een korte toelichting geeft op editie ’21. Al snel wordt Emile Voest, Director Cancer Core Europe en Medical Oncologist, het podium op geroepen om op geheel eigen wijze te vertellen waarom Stelvio for Life zo belangrijk is voor het CPCT en wat er de afgelopen jaren allemaal bereikt is door de steun die wij jaarlijks met z’n allen bij elkaar sporten! Een indrukwekkende lijst aan resultaten worden opgesomd maar het is tevens duidelijk dat er nog veel moet gebeuren. Iedereen is stil en ontroerd nadat Julia en Emmeline hebben verteld waarom zij meedoen; voor hun een tocht om hun moeder, die erg van Italië hield, te herdenken, te eren en tevens een steentje bij te dragen aan ‘ons’ doel in de hoop ooit, in de toekomst, gelijksoortig verdriet te voorkomen.
Daarna spreekt Maarten Ducrot ons allen moed in; de berg beklimmen is kennelijk ‘slechts’ een kwestie van ‘eerst je linkerbeen, dan je rechterbeen en dat net zolang tot je boven bent…’. Om ons allen nog wat extra moed in te praten belooft hij ons dat wij hem ‘er af’ kunnen rijden en dus tegen vrienden en familie kunnen zeggen; ‘ik was in ieder geval eerder boven dan Maarten Ducrot!’. (Ik denk dat alleen Emile daar de volgende dag dankbaar gebruik van heeft gemaakt). Tenslotte legt Eddie uit wat er de volgende dag allemaal op het programma staat, hoe laat we starten en waar, hoe de tocht er ongeveer uit zal zien en wat ons boven allemaal te wachten staat. Iedereen hoort dat ‘Team Eddie’ het weer tot in de puntjes in de vingers heeft, spreekt zichzelf nog wat moed in en gaat met zijn/haar team naar een restaurantje om de laatste koolhydraten te ‘stapelen’….
